درمان به علائم بواسیر ، سن و سلامت عمومی شما بستگی دارد. این به میزان بد بودن شرایط نیز بستگی دارد.

چه زمانی باید با ارائه دهنده مراقبت های بهداشتی تماس بگیرم؟

در صورت بدتر شدن علائم یا مشاهده علائم جدید با پزشک خود تماس بگیرید. همچنین اگر برای اولین بار خون در مدفوع یا روی دستمال توالت می بینید یا اگر خون بیش از حد طبیعی می بینید تماس بگیرید.

هدف اصلی درمان کاهش علائم شماست. این ممکن است توسط:

نشستن در آب ساده و گرم در وان چند بار در روز (حمام سیتز)

استفاده از کمپرس یخ برای کاهش تورم

استفاده از کرم‌های هموروئید یا داروهایی که در رکتوم شما قرار داده می‌شوند (شیاف)

ارائه دهنده مراقبت های بهداشتی شما همچنین ممکن است به شما پیشنهاد کند که فیبر و مایعات بیشتری به رژیم غذایی خود اضافه کنید تا به نرم شدن مدفوع کمک کنید. داشتن مدفوع نرم تر به این معنی است که مجبور نیستید در طول اجابت مزاج فشار بیاورید. این باعث کاهش فشار روی هموروئید شما می شود.

افزودن فیبر بیشتر به رژیم غذایی به معنای خوردن بیشتر است:

میوه ها

سبزیجات

غلات کامل

ارائه دهنده مراقبت های بهداشتی شما همچنین ممکن است به شما توصیه کند که از نرم کننده های مدفوع، ملین ها یا مکمل های فیبر استفاده کنید.

در برخی موارد نیاز به جراحی است. انواع مختلفی از روش ها و جراحی ها برای برداشتن یا کاهش هموروئید داخلی و خارجی استفاده می شود. این شامل:

بستن نوار لاستیکی. یک نوار لاستیکی در اطراف پایه هموروئید در داخل راست روده قرار می گیرد تا گردش خون به بواسیر قطع شود. هموروئید کوچک می شود و در عرض چند روز از بین می رود.

اسکلروتراپی. یک محلول شیمیایی در اطراف رگ خونی تزریق می شود تا هموروئید را کوچک کند.

انعقاد الکتریکی که انعقاد عکس مادون قرمز نیز نامیده می شود. یک دستگاه خاص از پرتوی نور مادون قرمز برای سوزاندن بافت هموروئید استفاده می کند.

هموروئیدکتومی و هموروئیدوپکسی. این روش ها به طور دائم بواسیر شما را از بین می برد

عوارض احتمالی هموروئید چیست؟

در موارد نادر، هموروئید ممکن است مشکلات دیگری ایجاد کند. اینها ممکن است شامل موارد زیر باشد:

داشتن شمارش خون پایین که باعث خستگی شما می شود (کم خونی). این می تواند به دلیل خونریزی طولانی مدت یا مزمن بواسیر رخ دهد.

قطع شدن جریان خون از هموروئیدی که بیرون زده است (پرولاپسی). این می تواند زمانی اتفاق بیفتد که خون رسانی به هموروئید قطع شود. این می تواند بسیار دردناک باشد و باعث خونریزی شود. ممکن است نیاز به جراحی داشته باشید.

برای پیشگیری از هموروئید چه کار کنم؟

همیشه نمی توان از بروز هموروئید جلوگیری کرد. اما ممکن است خطر ابتلا به هموروئید را کاهش دهید اگر:

یک رژیم غذایی سالم با فیبر و مایعات فراوان داشته باشید.

مدت زمان نشستن در توالت را محدود کنید.

برای مدیریت یبوست و جلوگیری از زور زدن با ارائه دهنده مراقبت های بهداشتی خود کار کنید.

در وزن سالم بمانید.

در گذشته با بهترین جراح لابیاپلاستی و جوانسازی واژن مانند یک موضوع تابو برخورد می شد. اخیراً این در حال تغییر است. شما نباید از نگاه کردن به واژن خود خجالت بکشید. برخی از این که بخش‌های مختلف چه می‌کنند و چه چیزی «عادی» تلقی می‌شود، بی‌اطلاع هستند. زنان باید آزادانه بدن خود را در آغوش بگیرند و در پوست خود احساس خوبی داشته باشند.

برای شروع، طیف گسترده ای از “عادی” وجود دارد. همانطور که چهره شما تقریباً با همه افراد در جهان متفاوت است. گفته می‌شود، برخی از زنان متوجه می‌شوند که آنچه می‌بینند یا احساس می‌کنند در مقایسه با زنان دیگر یا حتی شرایط قبلی متفاوت است و می‌خواهند بدانند که آیا می‌توان آن را تغییر داد. پس بیایید درست به آن بپردازیم و دریابیم که واژن واقعاً چیست، چه کاری انجام می دهد و «قرار است» چه شکلی باشد و چه حسی داشته باشد.

آناتومی وولوا

از نظر فنی، واژن فقط به کانال واژن در داخل بدن اشاره دارد، اما کل اندام تناسلی زنان اغلب به عنوان “واژن” نامیده می شود. تمام قسمت هایی که در تصویر بالا مشاهده می کنید، اندام تناسلی “بیرون” یا خارجی در نظر گرفته می شوند که به آن “فرج” نیز می گویند. “درون” یا اندام تناسلی داخلی به کانال واژن اشاره دارد که از فرج شما به دهانه رحم (ورودی رحم) می رود.

کلیتوریس

کلیتوریس اندامی به اندازه و شکل نخودی است که درست در بالای واژن شما قرار دارد. این فوق العاده حساس است و دارای پایانه های عصبی (8000 دادن یا گرفتن) بیش از هر قسمت دیگری از بدن شما است. کلیتوریس یکی از قسمت هایی از واژن است که در صورت لمس یا تحریک احساس خوبی به شما دست می دهد.

برخی از زنان احساس می کنند به اندازه کافی پوست شل در بالا یا دو طرف کلیتوریس دارند که بر راحتی، عزت نفس یا رضایت جنسی آنها تأثیر می گذارد. کاهش هود کلیتورال می تواند بافت اضافی را برطرف کند. علیرغم ترس رایج از تغییر حس، در واقعیت، این تقریباً هرگز اتفاق نمی افتد زیرا اعصاب کلیتوریس مستقیماً از زیر آن می آیند. این به این معنی است که برداشتن بافت از بالا و در امتداد پهلوها زمانی که توسط فردی آموزش دیده و با تجربه در این روش انجام شود، بی خطر است.

کاهش هود کلیتورال را می توان با بی حسی موضعی در مطب با قیمت حدود 2000 دلار انجام داد. بافت اضافی برداشته می شود و لبه ها با بخیه های قابل جذب یا “بخیه” ترمیم می شوند. اکثر بیماران 5-4 روز از کار خود مرخصی می گیرند و تا 6-4 هفته بعد رابطه جنسی را از سر نمی گیرند.

کاهش کلیتوریس یا پکسی (به معنی لیفت) می تواند در زمانی که کلیتوریس واقعی بزرگ شده یا بیرون زده باشد کمک کند. اما این یک روش پیچیده تر با افزایش خطر تغییرات حسی است، بنابراین اغلب انجام نمی شود.

مجرای ادرار

مجرای ادرار شما لوله ای است که ادرار را از مثانه به واژن منتقل می کند. به آن مانند یک نی بلند فکر کنید که به شما کمک می کند به دستشویی بروید.

پس از زایمان یا با افزایش سن، برخی از زنان دچار بی اختیاری (نشت ادرار) می شوند. هنگامی که نشت شدید باشد یا با پایین بودن مثانه (به نام افتادگی) همراه باشد، برای رفع این مشکل اغلب جراحی لازم است. اما برای زنان مبتلا به بی اختیاری خفیف، یک روش لیزری به نام FemTouch اغلب می تواند بافت ناحیه را سفت کند و علائم را بهبود بخشد.

این روش معمولاً بین 1000 تا 1500 دلار برای هر درمان هزینه دارد و در مطب انجام می شود. اکثر بیماران هیچ ناراحتی ندارند و فقط 2-3 روز محدودیت نور دارند. این درمان به گونه ای طراحی شده است که هر 4-6 هفته یک بار برای مجموع 3 درمان تکرار شود و سپس برای حفظ نتایج هر سال تکرار شود. برخی از بیماران حتی پس از یک جلسه متوجه بهبود قابل توجهی می شوند.

لبه بیرونی واژن

این چین‌های پوستی هستند که مرز بیرونی فرج را تشکیل می‌دهند. وظیفه اصلی لابیا ماژورا محافظت از سایر قسمت های حساس واژن است. برخی از زنان در بلوغ متوجه برجستگی لب های بزرگ می شوند، اما معمولاً زنان پس از کاهش وزن، بارداری یا با افزایش سن تغییراتی را مشاهده می کنند.

کاهش لب های بزرگ می تواند به زنانی که از ظاهر فرج در شلوارهای تنگ، لباس های شنا یا برهنه خوششان نمی آید، کمک کند. برخی از بیماران حتی برای تسکین عفونت های قارچی مکرر و تحریک ناشی از مالش بافت اضافی بین ران ها به دنبال جراحی هستند.

کاهش معمولاً در مطب انجام می‌شود و معمولاً شامل برداشتن بافت از بخش داخلی لابیا بزرگ با برشی پنهان بین لب‌های کوچک و لابیا بزرگ است. اگر این روش در اتاق عمل انجام نشود، هزینه حدود 5000 دلار است و اکثر بیماران در 2-4 روز کار را از سر می گیرند، در 2-4 هفته ورزش می کنند و در 4-6 هفته مقاربت را از سر می گیرند.

گاهی اوقات، آنچه به نظر می رسد لابیای اضافی یا کشیده است، در واقع ناشی از بافت اضافی در مونس پوبیس (ناحیه بین شکم و فرج) است. گاهی اوقات یک تامی تاک یا لیفت مونس جایگزین بهتری نسبت به برداشتن مستقیم بافت از لابیا بزرگ خواهد بود.

برای زنانی که لابیا ماژور اضافی ندارند، اما در عوض متوجه ظاهری «تفک‌شده» می‌شوند، انتقال چربی یا پرکننده‌ها می‌توانند ظاهر را «پرکننده» کنند. سفت کردن پوست با لیزر یا اولتراسوند می تواند بافت را صاف و کمی سفت کند. این درمان‌ها معمولاً هزینه کمتری نسبت به جراحی دارند و نیاز به استراحت کمتری دارند، اما اغلب باید هر سال یا بیشتر برای حفظ نتایج تکرار شوند.

لابیا مینورا

این ها «لب های داخلی» هستند که از پایین واژن شروع می شوند و در نزدیکی کلیتوریس به هم می رسند. آنها مانند لابیا ماژور از قسمت های ظریف واژن محافظت می کنند. آنها حتی می توانند رنگ و اندازه را بسته به خلق و خوی شما تغییر دهند – درست مانند یک حلقه خلق و خو!

بسیاری از خانم‌ها متوجه می‌شوند که بزرگ شدن یا نامتقارن بودن لابیاهای کوچک در پوشیدن راحت مایو و شلوارهای تنگ اختلال ایجاد می‌کند. برخی نیز نگران ناراحتی و خجالت در حین مقاربت به دلیل بزرگ شدن یا ناهمواری بافت یا رنگ هستند. عمل جراحی لابیا مینور را می توان در مطب با استفاده از کرم بی حس کننده و بی حس کننده های موضعی برای کنترل درد با حدود 4000 تا 5000 دلار انجام داد. بخیه ها خود به خود حل می شوند و اکثر بیماران پس از چند روز به سر کار باز می گردند و بعد از 4-6 هفته رابطه جنسی را از سر می گیرند.

خطر افزایش حساسیت وجود دارد که معمولاً موقتی است و به ندرت خطر کاهش حساسیت وجود دارد. اکثر بیماران به طور قابل درک در مورد جای زخم نگران هستند، اما به طور شگفت انگیزی تعداد کمی از بیماران پس از حدود 3 ماه عمل جراحی کرده اند.

کانال واژن

سفتی کانال واژن می تواند پس از زایمان یا با افزایش سن کاهش یابد. همچنین، خانم ها می توانند خشکی یا سوزش واژن داشته باشند، به خصوص بعد از یائسگی. هر دوی این عوامل می توانند رضایت جنسی هر دو طرف را در طول مقاربت واژینال کاهش دهند.

برای کشش قابل توجه واژن، سفت کردن جراحی موثرترین درمان است. این کار تحت بیهوشی عمومی انجام می شود و می تواند حدود 9000 دلار هزینه داشته باشد. پوشش اضافی واژن (که مخاط نامیده می شود) برداشته می شود و ماهیچه ها با بخیه های قابل جذب سفت می شوند قبل از اینکه این پوشش دوباره به هم دوخته شود. زمان مرخصی از کار بسته به نوع شغل متفاوت است و باید از بلند کردن اجسام سنگین و رابطه جنسی برای حدود 8 هفته اجتناب شود.

برای خانم هایی که شلی قابل توجهی ندارند یا مشکلاتی با خشکی واژن یا بی اختیاری دارند، روش های لیزر CO2 برای درمان موثر است. هزینه های معمول بین 500 تا 1500 دلار است. اکثر بیماران هیچ ناراحتی ندارند و فقط 2-4 روز محدودیت نور دارند. این درمان به گونه‌ای طراحی شده است که هر 6 هفته یک بار و در مجموع 3 جلسه تکرار شود و سپس برای حفظ نتایج هر سال تکرار شود.

پرینئوم

اگرچه در تصویر برچسبی وجود ندارد، اما پرینه به بخشی از بدن در بین واژن و راست روده اشاره دارد. این گروه اصلی از عضلات است که با تمرینات “کگال” درگیر هستند.

پس از زایمان، برخی از زنان تون یا ضخامت عضلات این ناحیه را از دست می دهند. درمان‌هایی با لیزر و فرکانس رادیویی وجود دارد که می‌تواند این شلی را برطرف کند، اما بسیاری از بیماران با یک روش جراحی برای سفت کردن عضله خدمات بهتری خواهند داشت. زمان از کار افتادن شبیه سفت کردن واژن است، اگرچه بسته به ترجیح بیمار می توان این کار را در مطب یا OR انجام داد. مدت زمان استراحت شبیه به جراحی سفت کردن واژن است.

برخی از زنان ضعف عضلانی ندارند، اما بعد از اپیزیوتومی یا پارگی در هنگام زایمان متوجه تغییر در ظاهر ناحیه می شوند. برای این بیماران، برداشتن پوست اضافی پرینه می‌تواند احساس بسیار بهتری در مورد آن ناحیه ایجاد کند. این زمان از کار افتادگی بیشتر شبیه به جراحی روی لابیا است.

مونس

اگرچه از نظر فنی بخشی از اندام تناسلی زنانه نیست، اما برخی از زنان نگران ظاهر مونس هستند، که ناحیه بالای استخوان شرمگاهی است.

اگر چربی اضافی وجود داشته باشد اما پوست اضافی وجود نداشته باشد، می توان از لیپوساکشن برای کاهش اندازه استفاده کرد